ശബ്ദം രേഖപ്പെടുത്താനും വീണ്ടും അതേപടി പുറപ്പെടുവിക്കുന്നതിനുമായി 1870-കൾ മുതൽ 1980-കൾ വരെയുള്ള കാലഘട്ടത്തിൽ ഏറ്റവും വ്യാപകമായി ഉപയോഗിച്ചിരുന്ന ഉപകരണമാണ്‌ ഗ്രാമഫോൺ. തുടക്കത്തിൽ ഇത് ഫോണോഗ്രഫ് എന്നാണ്‌ അറിയപ്പെട്ടിരുന്നത്. ഇതു കണ്ടുപിടിച്ചത് പ്രശസ്ത അമേരിക്കൻ ശാസ്ത്രജ്ഞനായ തോമസ് ആൽവാ എഡിസൺ ആണ്‌. ശബ്ദാലേഖനവും പിന്നീട് അതിന്റെ പുനർശ്രവണവും സുസ്സാദ്ധ്യമാക്കിയ ഈ വിദ്യ സാങ്കേതികരംഗത്തെ ഒരു വമ്പൻ കുതിച്ചുചാട്ടമായിരുന്നു. പിൽക്കാലത്ത് പല രൂപമാറ്റങ്ങളും വന്ന ഈ യന്ത്രം പത്തൊമ്പതാം നൂറ്റാണ്ടു മുതൽ ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ മദ്ധ്യം വരെ ആളുകളെ രസിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് ലോകം മുഴുവൻ ജൈത്രയാത്ര നടത്തി. ഇക്കാലമത്രയും ഇതിന്ന് രൂപത്തിലും സാങ്കേതികത്വത്തിലും നിരന്തരം മാറ്റങ്ങൾ വരുന്നുമുണ്ടായിരുന്നു.
പ്രവർത്തനം
ശബ്ദത്തിനെ യാന്ത്രികകമ്പനമാക്കി മാറ്റി അതുപയോഗിച്ച് ഒരു പ്രതലത്തിൽ ആ ശബ്ദത്തിന്നാനുപാതികമായി ആഴവ്യത്യാസമുള്ള ചാലുകൾ സൃഷ്ടിച്ചുകൊണ്ടാണ് ഇതിന്റെ റെക്കോർഡുകളിൽ ശബ്ദലേഖനം നടത്തിയിരുന്നത്. ഈ ചാലുകളിലൂടേ ഒരു സൂചി(മുള്ള്) വീണ്ടും ഓടിക്കുമ്പോൾ പഴയ യാന്ത്രികകമ്പനങ്ങൾ പുന:സൃഷ്ടിക്കപ്പെടുന്നു. ഈ സൂചി ഒരു കനം കുറഞ്ഞ തകിടുമായി ഘടിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നതുകൊണ്ട്. സൂചിയിലെ യാന്ത്രികകമ്പനങ്ങൾ ഈ തകിടിനെയും ചലിപ്പിക്കുന്നു. ആ ചലനങ്ങളിലൂടെ, യാന്ത്രികകമ്പനങ്ങൾക്കനുരോധമായി നേരത്തേ റെക്കോർഡ് ചെയ്യപ്പെട്ട ശബ്ദം ആ തകിടിൽ നിന്ന് പുറത്തുവരികയും ചെയ്യുന്നു.
ആദ്യകാലം
ആദ്യകാലത്ത് ലോഹത്തകിടുകളിലാണ്‌ ശബ്ദം രേഖപ്പെടുത്തിയിരുന്നത്. പിന്നീട് മെഴുകുകൊണ്ട് ഉണ്ടാക്കിയിരുന്ന ഗ്രാമഫോൺ റെക്കോർഡുകൾ ശബ്ദം രേഖപ്പെടുത്തുന്നതിനുള്ള മാധ്യമമായി ഉപയോഗിച്ചുവന്നു. പാട്ടുകളും മറ്റും വിപണനം ചെയ്യുവാൻ വേണ്ടി കൂടുതൽ പതിപ്പുകളെടുക്കാൻ ഇതുപോലൊരു വിദ്യ അത്യാവശ്യമായിരുന്നു.
മാറ്റങ്ങൾ
അമ്പതുകൾ വരെ ഇതിന്റെ ശബ്ദശക്തി (Volume) നിയന്ത്രിക്കാൻ ഉപാധികളൊന്നുമില്ലായിരുന്നു. വൈൻഡ് ചെയ്തു മുറുക്കിയിരുന്ന സ്പ്രിങ്ങുകൾ ഉപയോഗിച്ച് റെക്കൊർഡുകൾ സ്ഥിരവേഗത്തിൽ തിരിക്കുന്ന സംവിധാനങ്ങളാണ്‌ ഇക്കാലത്ത് നിലവിലിരുന്നത്. 1960-കളായപ്പോഴേക്കും ശബ്ദത്തിന്റെ പുനഃസൃഷ്ടിക്ക് യാന്ത്രികകമ്പനത്തിന്നുപകരം ക്രിസ്റ്റലുകളും മറ്റും ഉപയോഗിക്കാൻ തുടങ്ങി. ഇതോടെ ഇതിൽനിന്നുള്ള ശബ്ദം ആംപ്ലിഫയറുകളിലൂടെ കടത്തിവിട്ട് നിയന്ത്രിക്കാൻ സാധിച്ചു. 1970- കളുടെ തുടക്കത്തിൽ വൈദ്യുതമോട്ടോറുകൾ ഉപയോഗിച്ച് പ്രവർത്തിപ്പിക്കാവുന്ന മോഡലുകൾ രംഗത്തെത്തി. ഇതോടൊപ്പം തന്നെ ആദ്യകാലത്ത് മൂന്നേകാൽ മിനുട്ടോളം മാത്രം ദൈർഘ്യമുണ്ടായിരുന്ന റെക്കൊർഡുകളുടെ സ്ഥാനത്ത് കൂടുതൽ സമയം ഓടിക്കാവുന്ന റെക്കോർഡുകളും നിലവിൽ വന്നു.
നിഷ്ക്രമണം
പിൽക്കാലത്ത് രംഗത്തു വന്ന ടേപ്പ് റെക്കോർഡറിന്റെ ആവിർഭാവത്തോടെ ഗ്രാമഫോണിനെ ആളുകൾ കയ്യൊഴിയുകയായിരുന്നു.
Follow us on:
പ്രവർത്തനം
ശബ്ദത്തിനെ യാന്ത്രികകമ്പനമാക്കി മാറ്റി അതുപയോഗിച്ച് ഒരു പ്രതലത്തിൽ ആ ശബ്ദത്തിന്നാനുപാതികമായി ആഴവ്യത്യാസമുള്ള ചാലുകൾ സൃഷ്ടിച്ചുകൊണ്ടാണ് ഇതിന്റെ റെക്കോർഡുകളിൽ ശബ്ദലേഖനം നടത്തിയിരുന്നത്. ഈ ചാലുകളിലൂടേ ഒരു സൂചി(മുള്ള്) വീണ്ടും ഓടിക്കുമ്പോൾ പഴയ യാന്ത്രികകമ്പനങ്ങൾ പുന:സൃഷ്ടിക്കപ്പെടുന്നു. ഈ സൂചി ഒരു കനം കുറഞ്ഞ തകിടുമായി ഘടിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നതുകൊണ്ട്. സൂചിയിലെ യാന്ത്രികകമ്പനങ്ങൾ ഈ തകിടിനെയും ചലിപ്പിക്കുന്നു. ആ ചലനങ്ങളിലൂടെ, യാന്ത്രികകമ്പനങ്ങൾക്കനുരോധമായി നേരത്തേ റെക്കോർഡ് ചെയ്യപ്പെട്ട ശബ്ദം ആ തകിടിൽ നിന്ന് പുറത്തുവരികയും ചെയ്യുന്നു.
ആദ്യകാലം
ആദ്യകാലത്ത് ലോഹത്തകിടുകളിലാണ്‌ ശബ്ദം രേഖപ്പെടുത്തിയിരുന്നത്. പിന്നീട് മെഴുകുകൊണ്ട് ഉണ്ടാക്കിയിരുന്ന ഗ്രാമഫോൺ റെക്കോർഡുകൾ ശബ്ദം രേഖപ്പെടുത്തുന്നതിനുള്ള മാധ്യമമായി ഉപയോഗിച്ചുവന്നു. പാട്ടുകളും മറ്റും വിപണനം ചെയ്യുവാൻ വേണ്ടി കൂടുതൽ പതിപ്പുകളെടുക്കാൻ ഇതുപോലൊരു വിദ്യ അത്യാവശ്യമായിരുന്നു.
മാറ്റങ്ങൾ
അമ്പതുകൾ വരെ ഇതിന്റെ ശബ്ദശക്തി (Volume) നിയന്ത്രിക്കാൻ ഉപാധികളൊന്നുമില്ലായിരുന്നു. വൈൻഡ് ചെയ്തു മുറുക്കിയിരുന്ന സ്പ്രിങ്ങുകൾ ഉപയോഗിച്ച് റെക്കൊർഡുകൾ സ്ഥിരവേഗത്തിൽ തിരിക്കുന്ന സംവിധാനങ്ങളാണ്‌ ഇക്കാലത്ത് നിലവിലിരുന്നത്. 1960-കളായപ്പോഴേക്കും ശബ്ദത്തിന്റെ പുനഃസൃഷ്ടിക്ക് യാന്ത്രികകമ്പനത്തിന്നുപകരം ക്രിസ്റ്റലുകളും മറ്റും ഉപയോഗിക്കാൻ തുടങ്ങി. ഇതോടെ ഇതിൽനിന്നുള്ള ശബ്ദം ആംപ്ലിഫയറുകളിലൂടെ കടത്തിവിട്ട് നിയന്ത്രിക്കാൻ സാധിച്ചു. 1970- കളുടെ തുടക്കത്തിൽ വൈദ്യുതമോട്ടോറുകൾ ഉപയോഗിച്ച് പ്രവർത്തിപ്പിക്കാവുന്ന മോഡലുകൾ രംഗത്തെത്തി. ഇതോടൊപ്പം തന്നെ ആദ്യകാലത്ത് മൂന്നേകാൽ മിനുട്ടോളം മാത്രം ദൈർഘ്യമുണ്ടായിരുന്ന റെക്കൊർഡുകളുടെ സ്ഥാനത്ത് കൂടുതൽ സമയം ഓടിക്കാവുന്ന റെക്കോർഡുകളും നിലവിൽ വന്നു.
നിഷ്ക്രമണം
പിൽക്കാലത്ത് രംഗത്തു വന്ന ടേപ്പ് റെക്കോർഡറിന്റെ ആവിർഭാവത്തോടെ ഗ്രാമഫോണിനെ ആളുകൾ കയ്യൊഴിയുകയായിരുന്നു.
ഉപയോഗപ്രദമായ മറ്റുചില പേജുകൾ
No comments:
Post a Comment